wszystko ładnie, pięknie, muzealnie, tak jak być powinno oraz w interesie dobrze rozumianego interesu tego niechlubnego gatunku czy nawet podgatunku sortu zgoła wątpliwego i ko-ro-dującego, ale.. no za dużo już tej miłości ogólnie! nawet twarz (czy raczej coś na kształt twarzy dawniej znanej jako twarz meg ryan) tak się prezentuje, jakby miała z tej miłości zaraz rozwydetonować.. powiedz NIE szczęściu, miłości i podejrzanemu prawu przyciągania jednostek ludzkich do siebie, jak również prawom grawitacji, powszechnego ciążenia i wolnego rynku oraz znaczącym zbiegom okoliczności, tak na wszelki wypadek..

NIE dla miłości, TAK dla masturbacji!

(trzeba jakoś waść wszak zdrapać ten ropiejący strup na ciele świata potocznie nazywany jednostką ludzką, dwunożną i nieopierzoną, nieprawdaż?)

wracając jednak do powyższej zaniżki filmowej..

fatalnie (wskutek braku svena en) ufilmofrajdowione, acz strawne ko-ro bez ko (wskutek braku billa ce), ze śladową ilością ro (wskutek braku nory e) i z obowiązkowym pląsem tanecznym, oparte na tak zwanym oczyszczaniu atmosfery:

nieco podgnite już i mocno nadgryzione zębami tak zwanego czasu i przetrzeni dwie połówki jabłka - ofiary mutagenu, kultu piękna i młodości po licznych interwencjach chirurgicznych raczej - łażą i somnambulizują w bólach tak zwanych porodowych mówiąc do siebie rzeczy, które winne były do siebie powiedzieć jakieś dwadzieścia pięć lat wcześniej, ale ich nie powiedziały.

w bocznej odnodze pożyczonego czasu zawieszone rozgrzeszają się ze wszystkich błędów i wypaczeń, zaczem wracają każde w swoją stronę toczyć kolejne boje na arenie powszedniej egzystecji potocznie nazywanej ludzkim życiem - silniejsze, sprawniejsze, pogodzone, oczyszczone, by żyć i prosperować długo i szczęśliwie, teraz i zawsze i na wieki wieków amen, i tak dalej, i tak dalej..

takie jest przynajmniej ogólne założenie, bo w praktyce to wiadomo jak będzie - przez kolejne dwadzieścia pięć lat życia albo i więcej halucynować będą lepszy jego wariant, tęsknić za tym co się nie wydarzyło, i tak dalej, i tak dalej..

jako gdyż nie ma końca, panie dziejku, rozlicznym projekcjom mentalnym tego najlepszego z gatunków, na tej najlepszej z planet, na tym najlepszym ze światów, i w tym tkwi cały urok tego frymuśnego panoptikum.